67 سال پیش در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی نخستین موشک V1 آلمان به شهر لندن اصابت کرد.این نخستین بار در تاریخ جنگ های جهان بود که یک شهر هدف یک بمب پرنده قرار می گرفت.

پس از پیاده شدن نیروهای متفقین در سواحل نرماندی فرانسه ، آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در آخرین تلاش هایش برای به دست آوردن کنترل اوضاع تصمیم گرفت با بمباران های کورکورانه مردم بریتانیا را به وحشت بیاندازد.دانشمندان آلمانی از سال 1942 برای تولید بمب های پرنده تحقیقات خود را آغاز کرده بودند.
پس از آزمایش موفقیت آمیز موشک های V1 و V2 هیتلر دستور داد در مناطق پادوکاله و کوتانتن در خاک فرانسه بونکرهای ضد بمب با سقف و دیواره هایی به ضخامت 5 متر احداث شوند که در آنها سکوهای پرتاب موشک های V1 و V2 و این موشک ها نگهداری می شدند.
آنگاه به دستور هیتلر این موشک ها به طور انبوه تولید و انبار شدند.نخستین موشک V1 در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی به شهر لندن اصابت کرد.

از آن پس به مدت 3 ماه هر روز 70 موشک V1 به سوی شهر لندن پرتاب می شدند اما به دلیل سرعت نسبتا کم این موشک ها ، هواپیماهای بریتانیایی و پدافند هوایی لندن آنها را ردیابی و در آسمان شکار می کردند.اما در جریان این 3 ماه 6000 نفر از مردم شهر لندن توسط موشک های V1 آلمانی جان خود را از دست دادند.
سرانجام به لطف میشل هولار ، یک عضو نیروی مقاومت فرانسه که محل 106 سکوی پرتاب موشک های V1 را یافت و این اطلاعات را در اختیار متفقین قرار داد ، نیروی هوایی بریتانیا تک تک سکوهای پرتاب را بمباران کرد و خطر موشک های V1 را برطرف کرد.
اما از روز 8 سپتامبر سال 1944 میلادی موشک های جدیدی لندن را هدف قرار دادند.موشک های V2 که هر یک حامل یک تن مواد منفجره بودند.سیستم هدایت V2ها دقیق نبود و اغلب آنها از مسیر خود منحرف می شدند.در مجموع 1100 فروند موشک V2 به لندن اصابت کردند و 2700 نفر از مردم شهر لندن را به قتل رساندند.تا اینکه پرتاب V2ها نیز در 27 مارس سال 1945 میلادی متوقف شد.
به این ترتیب در روز 13 ژوئن سال 1944 میلادی نخستین موشک آلمانی V1 به شهر لندن اصابت کرد.این نخستین بار در تاریخ جنگ های جهان بود که یک شهر هدف یک بمب پرنده قرار می گرفت.با خاتمه جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی اغلب دانشمندان موشکی آلمانی توسط آمریکایی ها و روس ها اسیر شده و با آنها به همکاری پرداختند.این سرآغاز مسابقه برای فتح فضا بود.

97 سال پیش در روز 30 اوت سال 1914 میلادی ، در حالی که فقط یک ماه از آغاز جنگ بزرگ که به جنگ جهانی اول شهرت یافت ، می گذشت ارتش امپراتوری آلمان ، ارتش روسیه تزاری را در منطقه تاننبرگ در هم شکست. این پیروزی نشان داد که جنگ طولانی و بی رحمانه خواهد بود. 

در روز اول اوت سال 1914 میلادی در ساعت 4 بعدازظهر زنگ تمام ناقوس ها در سراسر فرانسه به صدا درآمدند که طنین آنها خبر از واقعه شومی می داد، بسیج عمومی در فرانسه اعلام شد.

آلمان در همان روز به روسیه و در روز دوم اوت به فرانسه اعلان جنگ داد. در روز 4 اوت ارتش آلمان بی طرفی بلژیک را نقض کرد و لشکرهای آلمانی وارد خاک این کشور شدند.
در پی حمله آلمان به خاک بلژیک ، بریتانیا نیز در کنار فرانسه و روسیه با آلمان وارد جنگ شد. فرانسوی ها از متحد خود روسیه خواستند هر چه سریعتر به خاک آلمان حمله کند تا این کشور ناگزیر به جنگ در دو جبهه شود.

در روز 20 اوت، قوای نظامی دوم آلمان در گومبینن ناگزیر به عقب نشینی شد.در پاریس و لندن ، متحدان تزار روسیه ، موفقیت «جاده صاف کن روس»  راجشن گرفتند.

485 سال پیش در روز 28 اوت سال 1526 میلادی سلطان سلیمان دوم ملقب به قانونی ، سلطان عثمانی ، لشکر لودویگ دوم پادشاه مجارستان را در موهاکس درهم می شکند و مجارستان را فتح می کند. با پیروزی سلطان سلیمان قانونی ، مجارستان برای چند قرن به عنوان یک کشور مستقل از صحنه جهان محو می شود.

در دوران سلطنت طولانی سلطان سلیمان قانونی از سال 1520 تا 1566 میلادی امپراتوری عثمانی به اوج شکوه و اقتدار خود می رسد. بناهای باشکوهی به همت سینان معمار مشهور یونانی تبار در شهر استانبول ساخته می شوند.وسعت امپراتوری عثمانی در زمان سلطان سلیمان قانونی از مراکش تا مرز ایران و از دروازه های وین تا جنوب عربستان گسترش یافت.
در شرق فقط ایران صفویه مانع گسترش بیشتر این امپراتوری به سوی شرق شد بنابراین سلطان سلیمان قانونی توجه خود را به غرب معطوف کرده بود.سلطان سلیمان دوم در سن 25 سالگی در سال 1520 میلادی جانشین پدرش سلطان سلیم اول ملقب به سنگدل شد.
او با همفکری ابراهیم پاشا وزیر اعظم و دوست دوران کودکی اش بدون فوت وقت فتوحات عثمانی در مدیترانه شرقی که حدود سه ربع قرن پیش با فتح قسطنطنیه آغاز شده بود را به پایان می رساند.

در 20 دسامبر سال 1522 میلادی پس از 5 ماه محاصره ، سلطان سلیمان دوم قلعه رودس که شوالیه های فرقه سن ژان از آن دفاع می کردند را تصرف می کند.

سپس تصمیم می گیرد به کشور مجارستان حمله کند که میان فتوحات عثمانی در سرزمین های بالکان و قلمروی امپراتور شارل کن واقع شده بود.در دشت موهاکس ارتش لودویگ دوم پادشاه مجار و سلطان سلیمان قانونی در مقابل هم صف کشیدند. سلطان سلیمان قانونی دست به یک تاکتیک نظامی زده و دستور می دهد قلب سپاهش طوری آرایش بگیرند که در میان آن شکاف هایی به نظر برسند تا از این طریق سوارنظام قدرتمند مجار فریب شکاف در قلب سپاه عثمانی را خورده و دست به حمله بزند.
تاکتیک سلطان سلیمان دوم ثمربخش بود و سوارنظام مجارستان به امید دستگیری سلطان به قلب سپاه عثمانی حمله ور شده و در دام می افتد. بلافاصله صفوف سپاهیان عثمانی سوارنظام مجار را محاصره کرده و توپ ها و سلاح های آتشین عثمانی از کشته پشته می سازند.

تعداد کمی از سپاه مجار از جمله لودویگ دوم که موفق به فرار از صحنه کارزار می شوند تلاش می کنند از مرداب های منطقه عبور کنند که در این تلاش نافرجام در مرداب ها غرق می شوند.
سلطان سلیمان قانونی با این فتح به آسانی شهر بودا (بوداپست امروزی) پایتخت پادشاهی مجارستان را تصرف می کند. او اکنون به دروازه های اروپای غربی رسیده بود.
به این ترتیب ، در روز 28 اوت سال 1526 میلادی سلطان سلیمان دوم ملقب به قانونی لشکر لودویگ دوم پادشاه مجارستان را در دشت موهاکس درهم می شکند و مجارستان را فتح می کند.
سلطان سلیمان قانونی با این پیروزی به دروازه های اروپای غربی می رسد و مدتی بعد تصمیم می گیرد به امپراتوری شارل کن حمله کرده و شهر وین را تصرف کند.آیا او موفق به تصرف وین این دروازه نمادین غرب می شود؟.

180 سال پیش در روز 8 سپتامبر سال 1831 میلادی ارتش نیکلای اول ، تزار روسیه شهر ورشو را اشغال کرد و به شیوه ای وحشیانه قیام مردم لهستان که خواستار استقلال بودند را سرکوب کرد.

ارتش 110 هزار نفری نیکلای اول ، تزار روسیه با تمام تجهیزاتی که در اختیار داشت پس از چندین هفته نبرد با استقلال طلبان لهستانی که بارزترین سلاحشان میهن پرستی بود ، توانست ورشو را اشغال کند و از آن پس سرکوب وحشیانه مردم لهستان به دستور نیکلای اول اجرا شد.

در روز 29 نوامبر سال 1830 میلادی مردم لهستان علیه اشغالگر روس قیام کردند.لهستان کشور مرفه و معتبر دوران رنسانس که قربانی طمع همسایگان خود پروس ، اتریش و روسیه شده بود ، در روز 24 اکتبر سال 1795 میلادی از نقشه جغرافیای اروپا ناپدید شد.
ناپلئون بناپارت ، امپراتور فرانسه در پی قرار داد تیلسیت با تزار الکساندر اول برای مدت کوتاهی توانست لهستان را تحت نام دوک نشین ورشو دوباره احیا کند.
در سال 1815 میلادی پس از سقوط ناپلئون از امپراتوری فرانسه ، در جریان کنگره وین بخش اعظم لهستان تحت حاکمیت الکساندر اول ، تزار روسیه قرار گرفت.

بخش شرقی لهستان قدیم کاملا به خاک روسیه منضم شد و منطقه ورشو موقعیت یک پادشاهی را یافت که خود تزار پادشاه آن بود.
الکساندر اول براساس قانون اساسی 25 نوامبر سال 1815 میلادی خودمختاری گسترده ای به لهستان می دهد به طوری که لهستان دارای ارتش ، دولت و سازمان اداری مستقل می شود.
الکساندر اول برای فرهنگ ، زبان و مذهب کاتولیک لهستان احترام قائل بود.با مرگ الکساندر اول جانشینش نیکلای اول تزار روسیه شد.او تزاری مستبد بود و نسبت به اقلیت غیر روس نظر خوشی نداشت.استبداد بیش از اندازه نیکلای اول موجب قیام ورشو می شود.

گراندوک کنستانتین که فرمانده ارتش لهستان بود فرار می کند و دیت یا به عبارت دیگر مجلس ملی استقلال لهستان را اعلام می کند.استقلال طلبان نخست به پیروزی های دست می بابند اما آنها از تجهیزات کافی برخوردار نبودند.
در مقابل تهدید بازگشت دوباره روس ها ، استقلال طلبان از کشورهای غربی اروپا کمک می خواهند اما آنها از کمک به استقلال طلبان لهستانی خودداری می کنند.
به این ترتیب ، در روز 8 سپتامبر سال 1831 میلادی ارتش 110 هزار نفری نیکلای اول ، تزار روسیه پس از چندین هفته نبرد با استقلال طلبان ، شهر ورشو را اشغال کرده و به شیوه وحشیانه ای قیام مردم لهستان را سرکوب می کند. این سرآغاز یک شب طولانی تیره و تار برای ملت لهستان بود.
نیکلای اول به خودمختاری لهستان خاتمه داده و آن را به یکی از ولایات ساده امپراتوری روسیه تبدیل می کند.نیکلای اول سیاست روس کردن اجباری لهستان را در پیش می گیرد.بیش از 10 هزار نفر از میهن پرستان لهستانی به دلیل سرکوب روس ها جلای وطن می کنند.
ملت لهستان باید تا جنگ جهانی اول و سرنگونی امپراتوری روسیه انتظار بکشد تا بار دیگر به استقلال دست یابد.