کد پرچم
کامپیوتر و فناوری اطلاعات - آپدیت
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : دانش را در بند کنید . عرض کردم : در بند کردن آن چگونه است؟ فرمود : نگارش آن . [عمرو بن العاص]

وای مکس (WiMax) ارتباط پرسرعت و بی سیم

ارسال‌کننده : سیاوش قربان زاده در : 90/8/9 2:23 عصر

وای مکس (WiMax) ارتباط پرسرعت و بی سیم

وای مکس(WiMax) برگرفته از کلمات Worldwide Interoperability for Microwave Access میباشد. یک فناوری ارتباطاتی است که انتقال بی سیم اطلاعات با استفاده از طیف وسیعی از روشهای انتقال را فراهم می کند. از ارتباطات یک نقطه ای به چند نقطه ای تا ارتباطات سیار و دسترسی های سیار به اینترنت.


این فناوری سرعتی معادل 72 مگا بیت بر ثانیه را بدون نیاز به سیم فراهم می کند. وای مکس بر مبنای استاندارد IEEE 802.16 (دسترسی بی سیم با پهنای باند بالا) بوده و برای اولین بار، نام آن توسط، انجمن وای مکس که در سال 2001 تاسیس شد، پیشنهاد گردید. این انجمن، وای مکس را به عنوان یک استاندارد مبتنی بر فناوری last mile (دوربرد) که می تواند جایگزین خوبی برای ارتباطات باسیم و DSL باشد ، معرفی کرد.

موسسات تحقیقاتی به دقت در حال آزمایش وای مکس برای ارتباطات دور برد هستند. نتیجه این فعالیت ها ممکن است منجر به کاهش قیمت هم برای کاربردهای خانگی و هم تجاری شود و یا امکان دسترسی به مکانهایی که از نظر اقتصادی به صرفه نیستند را فراهم سازد.


لازم به ذکر است که وای مکس کارایی خود را در تسونامی 2004 اندونزی نشان داد به طوری که تمام ارتباطات با مناطق آسیب دیده، از طریق وای مکس صورت گرفت زیرا همه زیر ساختهای ارتباطی موجود، به کلی تخریب شده بود و امکان ارتباط با بازماندگان از طریق آنها میسر نبود.

همچنین شرکت اینتل از وای مکس برای کمک به FCC(کمیته ارتباطات فدرال) برای ایجاد ارتباطات در مناطقی که دچار طوفان کاترینا شده بودند ،استفاده کرد.

موارد کاربرد:

1) اتصال به اینترنت از طریق Wi Fi hotspots

2) جایگزین مناسب ارتباطات با سیم و DSL

3) ایجاد سرویس های دیتا و ارتباطات از دور(telecommunications)

4) فراهم ساختن ارتباطات سیار

مهم ترین خصوصیت و برتری WiMax قابلیت سیار بودن آن است که موجب می شود که این فناوری را وارد لپ تاپ ها، کامپیوترهای دستی و در حتی گوشی های تلفن های همراه سازد و این امکان را به آن ها می دهد که دیگر کاربران برای استفاده از اینترنت پر سرعت نیاز به استقرار در یک مکان خاص نداشته باشند و بتوانند در هر حال و حتی در حال حرکت نیز با سرعت های بالا از این امکان بهره مند شوند.

یکی از دلایل همه گیر نشدن استفاده کاربردی از کارت های بانکی و حذف پول از سیستم پرداخت های خرد در برخی کشورها از جمله ایران، عدم وجود زیر ساخت های لازم جهت گسترش شبکه های انتقال داده برای برقراری ارتباط بین هزاران دستگاه POS و ATM موجود در کشور می باشد. لذا این فناوری به عنوان فن آوری پیشرفته در عرصه ی فن آوری اطلاعات می تواند موثرترین و کاراترین راه حل موجود باشد تا این خلل موجود را حل کند و سیستم خرید از فروشگاه ها، سازمان ها و شرکت های تجاری را آسان سازد.

توسعه ی ظرفیت تجارت الکترونیکی نیز از دیگر جنبه هایی است که حائز اهمیت می باشد.قابلیت امنیت بالای داده هایی که در این شبکه وجود دارد موجب می شود تا داده ها به صورت رمز گذاری شده منتقل شوند و دسترسی به داده ها فقط با داشتن مجوز (username و password ) امکان پذیر باشد و کاربران و به ویژه کاربران سیار بتوانند در هر نقطه ای با داشتن چنین اجازه ای به این شبکه متصل شده و از امکانات ویژه ی آن برخوردار گردند.

محدودیت ها :

همانطور که گفته شد برد وای مکس 50 کیلومتر با سرعتی حدود 70 مگابیت بر ثانیه می باشد بنابراین در ازتباطات با فواصل بیشتر دچار خطاهای متعدد ارتباطی خواهد شد، لذا برای کاهش این خطا ها باید سرعت را کاهش داد که این مساله با فلسفه وجودی آن یعنی سرعت بالا در تناقض است.

به طور کلی شبکه های ثابت وای مکس، دارای توان گیرندگی بالاتری به علت یک سویه و جهت دار بودن آنتن ها، دارند؛ که این خاصیت باعت افزایش برد و عملکرد وای مکس می شود. در حالی که شبکه های سیار وای مکس معمولا از گیرنده های دورنی دستگاه های سیار استفاده می کنند مثلا مودم وای مکس در یک لپ تاب.

دستگاههای سیار وای مکس معمولا آنتن های همه جهته دارند که این مساله باعث کاهش گیرندگی آنها می شود ولی در عوض امکان سیار بودن را فراهم می کند. در عمل، این نکته به این معناست که وای مکس های سیار توان ارتباطی تا سرعت 10 مگابیت برثانیه در فواصل حداکثر 10 کیلومتری را خواهند داشت . و حتی در مناطق شهری ممکن است کاربران تنها امکان ارتباطی 10 مگابیت در ثانیه تا فواصل 2 کیلومتری را داشته باشند.

تفاوت WiMax و Wi Fi:

از آنجایی که هردوی این مفاهیم در مسائل ارتباط بی سیم استفاده می شوند و هر دو نیز با Wi شروع می شوند ممکن است با هم اشتباه گرفته دشوند.اما اولین عاملی که آنها را به طور مشخص از هم متفاوت می کند در وسعت ارتباطات است به طوری که از Wi Fi در ارتباطات محلی تا برد حداکثر 100 متر استفاده می شود در حالی که از WiMax در شبکه هایی تا برد 50 کیلومتر استفاده می شود.

تفاوت اینترنت پرسرعت ADSL و WiMax

فناوریADSL در بستر سیم تلفن قرار دارد، اما WiMax سیستمی بی سیم بوده و هیچ نیازیی به سیم، دستگاه و شاژ تلفن ندارد.

در WiMax محدودیت سرعت ومکان وجود ندارد، اما در ADSL منوط به مراکز مخابراتی و خط تلفن شاهد محدودیت هایی هستیم.

WiMax به عنوان تلفیقی از Wi Fi و شبکه های مخابراتی نسل سوم تلفن های همراه محسوب می شود و بر این اساس سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پیش بینی می کند باافزایش میزان استفاده از آن می تواند اینترنت پرسرعت را به روستاها ببرد.

وای مکس در ایران:

از سال 1383 با ارایه مجوزهای PAP ، با موافقت اصولی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به برخی از شرکت های علاقمند به فعالیت در حوزه بی سیم باند وسیع، مجوز راه اندازی شبکه رادیویی اعطا شد.

بدین ترتیب این شرکت ها براساس فناوری وای مکس و فناوری مشابه آن، نسبت به راه اندازی شبکه های باند وسیع در سطح تهران و مشهد اقدام کردند و در سال 1386 پس از تکمیل مراحل استاندارد سازی فناوری وای مکس در جهان، رگولاتوری اعطای مجوزهای جدید وایمکس را در دستور کار خود قرار داد.

این امر به برگزاری مزایده فناوری وایمکس در تابستان و پاییز 87 و اعطای مجوز به چهار شرکت ایرانی در این زمینه منجر شد .

کنسرسیوم مبین پایا در 30 استان، شرکت ایرانسل در استان های تهران، آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان رضوی، فارس و خوزستان،اسپادان در اصفهان و رایانه دانش گلستان در استان گلستان برندگان این مزایده اعلام شدند.

در مجوز پروانه وای مکس، ترکیبی از همه خدمات وجود دارد به طوری که کسانی که مجوز وایمکس را دریافت کنند، همه مجوزهای قبلی ISP، ICP، تلفن اینترنتی (voip) اوریجینیشن و تلفن ثابت را نیز در اختیار خواهند داشت.



کلمات کلیدی :

مرورگر اینترنت اکسپلورر مایکروسافت سقوط کرد

ارسال‌کننده : سیاوش قربان زاده در : 90/8/9 2:23 عصر

مرورگر اینترنت اکسپلورر مایکروسافت سقوط کرد

نتایج بررسیهای یک موسسه تحقیقات بازار انفورماتیک نشان می دهد که اینترنت اکسپلورر مایکروسافت برای اولین بار در تاریخ وب در بازار مرورگرها توانست تنها 60 درصد از بازار را در اختیار بگیرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، در سال 2004 و پس از پیروزی در مقابل Netscape (اولین مرورگر وب)، اینترنت اکسپلورر توانست 90 درصد از این بازار را به خود اختصاص دهد. اکنون به نظر می رسد دوران اوج این مرورگر مایکروسافت به پایان رسیده است به طوری که تازه ترین بررسیهای موسسه تحقیقاتی Net Applications نشان می دهد که در پایان ماه آوریل، این مرورگر تنها 95/59 درصد از این بازار را به دست آورد. این رقم در پایان ماه مارس 65/60 درصد و در آوریل 2009 برابر با 77/67 درصد بود. در این میان تنها 25 درصد از این بازار در دست نسخه اینترنت اکسپلورر 8 است.

دوران افوق مرورگر مایکروسافت از ژانویه 2009 آغاز شد. در آن زمان اینترنت اکسپلورر 70 درصد از این بازار را از آن خود کرد در حالی که این رقم در نوامبر 2007 برابر با 49/79 درصد و در سالهای 2002 و 2003 برابر با 95 درصد بود.

نتایج بررسیهای Net Applications نشان می دهد که افول مرورگر مایکروسافت به دلیل رشد سایر مرورگرها بوده است به طوری که مرورگر گوگل کرون که در سپتامبر 2008 عرضه شد توانست در پایان ماه آوریل 73/6 درصد از بازار را به خود اختصاص دهد که این رقم در پایان ماه مارس 13/6 درصد و در آوریل 2009 برابر با 79/1 درصد بود.

همچنین مرورگر فایرفاکس شرکت موزیلا در پایان ماه آوریل 59/24 درصد از بازار مرورگرهای وب را در اختیار گرفت. رقم این مرورگر در پایان ماه مارس 52/24 درصد و در آوریل 2009 برابر با 84/23 درصد بود.

براساس گزارش MACITYNET، مرورگر سافاری محصول شرکت اپل در پایان ماه مارس 72/4 درصد و مرورگر اپرا 30/2 درصد از بازار را به دست آورد.




کلمات کلیدی :

راهنمای عملی جستجو در اینترنت

ارسال‌کننده : سیاوش قربان زاده در : 90/8/9 2:19 عصر

راهنمای عملی جستجو در اینترنت

در دنیای اطلاعات دیجیتال امروز،‌ هر کسی می‌تواند هر اطلاعاتی را روی اینترنت به اشتراک بگذارد. چه‌طور می‌توان بین این همه اطلاعات، مطمئن شد که چه چیزی درست است و چه چیزی غلط؟
اگر بگویم نوعی اختاپوس روی درخت‌های جزایر شمال اقیانوس آرام زندگی می‌کند که در خطر انقراض است چه می‌گویید؟ مسخره است؟ اما یک صفحه اینترنتی برای نجات این موجودات وجود دارد!‌ (این صفحه را ببینید) البته این صفحه به طور عمد برای گمراه کردن دانش‌آموزان در یک مطالعه علمی ایجاد شده، ‌اما به یک واقعیت مهم در دنیای اینترنت اشاره می‌کند: ‌این که هر کسی می‌تواند هر چیزی را روی اینترنت بگذارد!

اینترنت به ما فرصت می‌دهد بدون این که حتی از روی صندلیمان بلند شویم، مطالعه کنیم، ‌جستجو و بررسی کینم و اطلاعات خود را افزایش دهیم. اما اگر قرار باشد هر چیزی را که در اینترنت می خوانیم باور کنیم،‌ احتمالا در این هدف خود ناموفق خواهیم بود. اما در این دنیای اطلاعات دیجیتال امروزی، چه‌طور باید خودمان را از گمراه شدن توسط اطلاعات غلط حفظ کنیم؟ ساینتیفیک‌امریکن چند کلید برای پیدا کردن و انتخاب اطلاعات باکیفیت در اینترنت معرفی کرده که با هم آن‌ها را می‌خوانیم.

1. از مقاله‌های علمی نترسید!

آیا مقاله‌های علمی برای خواندن زیادی سخت هستند؟
می‌توانید یک مقاله علمی را پرینت بگیرید و به آن نگاهی بیاندازید. می‌توانید اصطلاحاتی که زیادی علمی هستند را نادیده بگیرید یا این که بگردید و معنای آن‌ها را پیدا کنید. اگر باز هم خیلی سخت است و شما لازم دارید همه مطلب را درک کنید، ‌می توانید از کسی که در آن زمینه اطلاعات کافی دارد کمک بگیرید. اگر مقاله علمی در حوزه پزشکی است، ‌می‌توانید از یک پزشک کمک بگیرید، ‌اما فراموش نکنید که حتی همه پزشکان هم اطلاعات و مهارت کافی برای خواندن هر مقاله علمی و درک کامل آن را ندارند. بنابراین شاید لازم باشد به نظر یک نفر اکتفا نکنید.

همچنین می‌توانید از یک محقق که می‌شناسید بپرسید یا این که باز به سراغ اینترنت بروید و از طریق آن، ‌از محققین بپرسید که مقاله در واقع چه می‌گوید. همچنین می‌توانید از امکان پرسیدن در برخی سایت‌های اینترنتی استفاده کنید، ‌سوال خود را به اشتراک بگذارید و جواب‌های دیگران را ببینید. حتی در برخی سایت‌ها می‌توانید با دانشمندان ارتباط مستقیم برقرار کنید. در برخی سایت‌ها می‌توانید به طور مستقیم از یک پزشک،‌ یا متخصص در زمینه‌های دیگر سوال بپرسید. حتی ممکن است بتوانید از خود نویسندگان مقاله بپرسید. بالای مقاله یا اطلاعات مربوط به انتشار آن را ببینید، ‌به احتمال زیاد آدرس ای‌میلی از نویسندگان ذکر شده است. محققین معمولا از این که ببینند کسی به مطالعه‌شان علاقمند شده و در مورد آن سوال می‌پرسد، ‌خوشحال می‌شوند.

چرا باید از مقاله‌های علمی استفاده کنیم؟
مقالات علمی بهترین منابع روی اینترنت هستند. در این مقالات از روش‌های تجربی و آماری مشخص برای ارتقای اعتبار مدارک و شواهد استفاده می‌شود. برای مثال، می‌توانند با اطمینان بیشتری در مورد علت یک پدیده حرف بزنند، ‌چون شرایطی را فراهم می‌کنند که در یک بازه زمانی واحد،‌ اغلب فاکتورهای موثر، ‌به جز یکی، ‌ثابت بمانند. بنابراین تاثیر آن یک فاکتور متغیر مشخص‌تر خواهد بود. به علاوه در این مطالعات، اغلب یافته‌ها بارها و بارها تکرار می‌شوند و جنبه‌های مختلف طراحی مطالعه به طور تصادفی تغییر می‌کنند تا هر گونه احتمال شانسی بودن نتایج کم شود.

همچنین مقاله‌های علمی معمولا بازنگری می‌شوند. یعنی دانشمندان دیگر محتوای مقاله را ارزیابی می‌کنند. ناشر در نهایت بر اساس داوری سایر دانشمندان و البته نظر خودش تصمیم می‌گیرد که مقاله ارزش منتشرشدن دارد یا نه.

بدین ترتیب، اغلب می‌توان مطمئن بود که اطلاعات منتشر شده در این مقالات قابل اعتمادند. با این حال، ‌همیشه هم این طور نیست. با همه این مراحل، ‌باز هم ممکن است یک مقاله ضعیف منتشر شود. حتی معتبرترین مجلات هم گاهی اشتباه می‌کنند. برای این که فریب نخورید، ‌مهارت‌هایی وجود دارد.

چه‌طور مقاله علمی مناسب را پیدا کنم؟
گوگل‌اسکولار (Google scholar) به شما امکان جستجو در مقاله‌های علمی را می‌دهد. این ابزار واقعا قدرتمند است. وقتی می‌خواهید به دنبال یک مقاله بگردید،‌باید چند نکته را در نظر بگیرید تا گمراه نشوید و اطلاعات غلط نگیرید:

اول این که به جستجویتان کلمه مرور (review) را هم اضافه کنید. مقالات مروری، ‌نه همه، اما اغلب مقالاتی که در زمینه مورد نظر شما منتشر شده‌اند را به طور خلاصه در خود دارند. گاهی حتی مقالات را با هم مقایسه کرده و نظر نویسنده مقاله در مورد سایر مقالات را هم ذکر کرده است.

دوم این که اگر مقاله مروری تازه‌ای در مورد موضوع مورد علاقه شما وجود ندارد،‌ بین 10 تا 50 نتیجه اول جستجو را به صورت یک لیست کنار هم بگذارید و خودتان یک مرور کوتاه روی آن‌ها داشته باشید. می‌پرسید چه‌طور می‌توان این همه مقاله را خواند؟ خب در واقع قرار نیست همه آن‌ها را بخوانید. اول عنوان‌ها و چکیده‌‌ها را بخوانید. چکیده‌ها (abstract) خلاصه‌ای مختصر و مفید از آن چه در مقاله عنوان شده را در اختیار شما می‌گذارند. خواندن همین چکیده‌ها به شما مقدار زیادی اطلاعات و دید می‌دهد.

همچنین می‌توانید مقالات جدیدتر را ببینید. در گوگل‌اسکولار می‌توانید جستجوی خود را به چند سال خاص محدود کنید. مثلا اگر اطلاعات یک،‌ دو یا پنج سال اخیر را بگیرید، ‌به احتمال زیاد به مقالات جدیدی می‌رسید که در خود خلاصه‌ای از مقالات گذشته را هم دارند.

به طور کل، چکیده‌ها در دسترس عموم هستند. البته مقالاتی هم وجود دارند که در اختیار همه قرار نمی‌گیرند. گوگل‌اسکولار شما را به مقاله‌هایی می‌رساند که متن کامل آن‌ها برای بازدید همه آزاد است. بنابراین با این ابزار ممکن است برخی مقالات را از دست بدهید. می‌توانید از روش‌های دیگر، مثل پرسیدن از یک دوست،‌ به اشتراک گذاشتن خواسته‌تان روی سایت‌های اینترنتی، ‌یا ای‌میل زدن به نویسنده استفاده کنید. در همه این راه‌ها، ‌یک نفر متن مقاله را برای یک نفر دیگر ای‌میل می‌کند، ‌بنابراین، از نظر کپی‌رایت هم مشکلی به وجود نمی‌آید. می‌توانید از کتابخانه‌های دانشگاه‌ها هم استفاده کنید. برخی دانشگاه‌ها امکان دسترسی به مقاله‌های بیشتر را دارند.

2. همه وب‌سایت‌های اینترنتی مثل هم ساخته نشده‌اند

آیا روی صفحه‌های عادی هم می‌توان اطلاعات قابل اعتمادی یافت؟
استفاده از وب‌سایت‌های اینترنتی درست مثل صحبت کردن با دوستان است. همه ما دوستانی داریم که اطلاعات بالایی دارند و می‌توانیم روی حرف آن‌ها حساب کنیم. از سوی دیگر،‌ همه ما دوستانی داریم که اغلب اطلاعات غلطی به ما می‌دهند! اما این مطلق نیست. ممکن است  از دوستانمان اطلاعاتی را بگیریم که ترکیبی از درست و غلط هستند. اطلاعات درست ممکن است با تصورات و فرضیات دوستان ما ترکیب شوند و به ما برسند. اغلب مردم می‌دانند که باید در مورد آن‌چه از دوستشان شنیده‌اند محتاط باشند،‌ خب در مورد سایت‌های اینترنتی هم باید همین کار را کرد! با این حال هنوز راه‌هایی وجود دارد که بتوانید اطلاعات درست را از اطلاعات گمراه‌کننده تشخیص دهید.

یادتان باشد سایت‌های تبلیغاتی که می‌خواهند کالایی را به شما بفروشند قابل اعتماد نیستند. آن‌ها در مورد مشکلات کالایی که تبلیغ می‌کنند چیزی به شما نخواهند گفت. شاید با استفاده از این سایت‌ها بتوانید کالاهای مختلف را با هم مقایسه کنید، اما در مورد هر ادعایی باید حسابی مشکوک باشید. فراموش نکنید که آن‌ها می‌خواهند شما را متقاعد به خرید کنند. هدف یک سایت تبلیغاتی همین است، ‌نه این که به شما آموزش بدهد یا اطلاعات شما را بالا ببرد.

به وب‌سایت‌هایی که از طرف یک شرکت یا گروه سیاسی یا مانند آن‌ها تامین مالی می‌شوند هم باید شک کنید. آن‌ها هم درست مانند شبکه‌های تبلیغاتی، ‌قصد دارند چیزی را به شما ارائه کنند و شما را متقاعد کنند آن را بپذیرید. شاید در این موارد، یک باور یا فکر به جای یک کالای فیزیکی به شما ارائه شود. صفحه درباره ما (about us) را چک کنید تا ببینید که چه شخص یا گروهی حامی یا صاحب این وب‌سایت است. شما به احتمال زیاد می‌توانید در وب‌سایت‌های علمی وابسته به دانشگاه‌های معتبر،‌ برخی خبرگزاری‌های مستقل،‌ وب‌سایت گروه‌های غیرانتفاعی که با هدف آموزش به راه افتاده‌اند و برخی سایت‌های رسمی (البته نه سایت‌های وابسته به اشخاص خاص مانند سیاستمداران) ‌اطلاعات خوبی پیدا کنید.

به این مجموعه می‌توان مجلات آنلاین، وب‌لاگ‌ها و سایتی مانند ویکی‌پدیا را هم اضافه کرد. همه این‌ها باارزشند. لزوما نمی‌توان گفت که همه وب‌لاگ‌ها کاملا شخصی هستند و اطلاعات غیرقابل اعتمادی دارند. در دنیای امروز برخی وب‌لاگ‌نویس‌ها ژورنالیست‌های خوبی هستند و برخی وب‌لاگ‌ها تحت‌نظر ناشرین معتبر منتشر می‌شوند.

با این حال، بین وب‌لاگ‌نویس‌ها تنوع زیادی وجود دارد که تا حدی اعتبار محتوای وب‌لاگ‌ها را مشکوک‌تر می‌سازد. به طور کل، کسی روی محتوای وب‌لاگ‌ها نظارت نمی‌کند. با این حال بد نیست نگاهی به بخش نظرات بیاندازید و نظراتی که دیگران داده‌اند را بخوانید، ‌نظرات آن‌ها می‌تواند گاه اطلاعات خوبی به شما بدهد. در دنیای علم، وب‌لاگ‌نویس‌های معتبری وجود دارند که نوشته‌هایشان منبع معتبری محسوب می‌شود و سر زدن به نوشته‌های آن‌ها از بسیاری اطلاعت رسانه‌ای دیگر بهتر است. برای نمونه می‌توانید به این وب‌سایت‌ها سری بزنید:‌ ResearchBlogging.org، Scienceblogging.org و ScienceSeeker.org

اطلاعات سایت ویکی‌پدیا (Wikipedia) هم خیلی ارزشمند است. با این حال یادتان باشد که هر کسی می‌تواند روی ویکی‌پدیا اطلاعات بگذارد یا اطلاعات دیگر را ویرایش کند. در واقع این سایت به وسیله گروه انبوهی از مدیران و نویسندگان و ویراستاران اداره می‌شود. به علاوه ویکی‌پدیا صفحاتی دارد که منابع خوبی ندارند یا اطلاعات ضعیفی دارند که خود ویکی‌پدیا هم با علامت هشدار این موضوع را به شما گوشزد می کند. رویکردهای مختلف در کنار هم می کوشند اعتبار کلی ویکی‌پدیا را حفظ کنند. حتی قبل از این اقدامات هم ویکی‌پدیا از نظر اعتبار در حد بریتانیکا انسایکلوپدیا دانسته شده بود. به هر حال،‌ در اغلب موارد می‌توانید به ویکی‌پدیا اعتماد کنید. شاید برخی صفحات نیاز به بازنگری داشته باشد،‌ اما می‌توانید به هشدار روی صفحه توجه کنید.

3. واقعیت‌ها را چک کنید

از کجا بدانیم که تکه‌ای از اطلاعات معتبر است؟
به طور کلی،‌ صفحاتی که منابع بیشتری دارند یا به وب‌سایت‌های بیشتری لینک داده شده‌اند،‌ یا این که متعلق به سازمان‌هایی هستند که سوگیری کم‌تری دارند، ‌اطلاعات بهتری در اختیار شما خواهند گذاشت. به هر حال بهتر است اطلاعاتی که از وب‌سایت‌های مشکوک یا وب‌سایت‌های شخصی و وب‌لاگ‌ها می‌گیرید را با وب‌سایت‌های معتبرتر،‌ گوگل‌اسکولار، ‌یا وب‌سایت‌های چک کردن واقعیت‌ها، چک کنید.

وب‌سایت‌های چک کردن واقعیت، ادعا دارند که در مورد شایعات اخیر اینترنتی یا اظهارات افراد معروف مثل سیاست‌مداران ارزیابی بدون سوگیری دارند. برای نمونه می‌توانید این دو سایت را ببینید:‌ factcheck.org و snopes.com. این وب‌سایت‌ها راهی عالی برای چک کردن واقعیت ای‌میل‌هایی که ادعا می‌کنند برای یک کودک فقیر پول جمع می‌کنند یا ای‌میل‌هایی است که ابزارهای عجیب و غریب به شما پیشنهاد می‌کنند. در این موارد می‌توانید از کمک آنلاین متخصصین هم بهره بگیرید. در مجموع،‌ هر چه منابع بیشتری به شما بگویند که اطلاعات خاصی درست است،‌ بیشتر می‌توانید به آن اطلاعات اعتماد کنید و البته برعکس!




کلمات کلیدی :

ابزار نمایش رتبه گوگل یا پیج رنک ,

.

, .
mouse code

کد ماوس