در این فناوری جدید خودروهای BMW به دوربین دید در شب در جلوی خودرو مجهز می شوند. دوربین دید درشب اصطلاحا به تجهیزاتی گفته می‌شود که امکان دیدن در تاریکی را فراهم می‌کند. با این تجهیزات عملا می‌توان فردی را که در فاصله 200متری در تاریکی مطلق ایستاده است؛ مشاهده کرد.

 یک محصول هیجان انگیز با تلفیقی از 3 فاکتور نگرش سنتی، نگاه مدرن و سبک اسپرت

 

برخی برندهای خودروساز شهرت جهانی و پرآوازه ای همچون برندهای بی.ام. و، مرسدس یا پژو ندارند، اما هر از گاهی با ارائه خودروهایی که شتاب و قدرت قابل توجهی دارند در دنیای خودروهای مدرن خبرساز می شوند.PGO مثال بارزی در این زمینه است. این برند فرانسوی کمتر از یک دهه عمر دارد و جالب این که تولیدات محدود آن از سال 2009 شروع شده است. اما جالب تر این که PGO در همین مدت کوتاه مدل های هیجان انگیزی از خودروهای 2 سرنشینه ارائه کرده است که به نظر می رسد عطش علاقه مندان به خودروهای سرعتی 2 نفره را برطرف می کند.PGO Cévennes همان محصولی است که این برند خودروساز مانور تبلیغاتی قابل توجهی روی آن داده است.

نگاهی به اسکلت خودرو، بیننده را به یاد خودروهای کوچک و خمیده ای می اندازد که سرآمد آنها فولکس واگن های چند دهه پیش هستند. از این رو می توان گفت PGO Cévennes بازگشتی دوباره به گذشته است با این تفاوت که در این بازگشت از فناوری های نوین نیز استفاده شده است. به عبارت دیگر می توان گفت تلفیق 3فاکتور نگرش سنتی، نگاه مدرن و سبک اسپرت به خلق یک محصول هیجان برانگیز منجر شده است. شاید بهتر باشد PGO Cévennes را نوعی خودروی کلاسیک با مولفه های تکنیک های مدرن امروزی معرفی کرد.

این خودروی اسپرت سرعتی، وزن کمی دارد حال آن که بسیاری از خودروهای سرعتی از وزن قابل توجهی برخوردارند. به همین دلیل می توان آن را برگ برنده اصلی این خودرو در مقایسه با خودروهای همکلاسش عنوان کرد. 980 کیلوگرم؛ این وزن یک موتورسیکلت نیست، بلکه وزن خودرویی اسپرت است که پیش بینی می شود در چند سال آینده و با توجه به احتمال استقبال خوبی که مشتریان از آن به عمل می آورند نسخه های به روزتری نیز از آن تولید شود.

PGO Cévennes خودرویی 4 سیلندر و 5 دنده است که راننده در صورت تمایل می تواند از امکان تغییر دنده خودکار آن نیز استفاده کند. این نوع خودروهای کوچک در سرعت های بالا مستعد واژگونی هستند، هر چند در طراحی PGO Cévennes تلاش شده تا حداکثر پایداری آن در سرعت های بالا حاصل شود، اما برای از بین بردن هرگونه نگرانی به ساخت بدنه خودرو و موادی که از آن استفاده می شود توجه زیادی شده است. بهره گیری از پروفیل های مخصوص، خیال طراحان را از این بابت راحت کرده است. این خودرو در چند سری آزمون های تصادف مورد بررسی قرار گرفته که در تمامی آنها نتایج درخشانی برجای گذاشته است. سیستم ترمز PGO Cévennes از نوع دیسکی است و جالب این که این بخش از طراحی خودرو یکی از زمانبرترین بخش های پروژه ساخت آن بوده است.

PGO Cévennes به دلیل برخورداری از وزن کم، شتاب نسبتا قابل توجهی دارد. بدون شک 980 کیلوگرم، وزن بسیار کمی در دنیای خودروسازی است. نگاهی به طراحی های خودرو نشان می دهد مجموعه ای از فاکتورها در وزن کم PGO Cévennes تاثیر دارند. یکی از این فاکتورها باک خودروست که تنها ظرفیت 42 لیتر سوخت را دارد. این خودرو محصولی نسبتا کوچک در دنیای خودروسازی به شمار می آید؛ 3700 میلی متر طول، 1735 میلی متر عرض و 1320 میلی متر ارتفاع. این ابعاد گویای آن هستند که PGO Cévennes خودرویی مبتنی بر استانداردهای آیرودینامیکی محسوب می شود.

گذشته از تمامی نقاط مثبتی که درخصوص PGO Cévennes مطرح شد، سرعت و حداکثر آن چیزی نیست که در دنیای خودروهای اسپرت سرعتی بتوان بی تفاوت از کنار آن گذشت. برای این خودرو حداکثر سرعت 215 کیلومتر برساعت به ثبت رسیده است که البته رکورد چندان جالب توجهی نیست و حتی از نظر برخی کارشناسان امور خودرو نتیجه ای ناامیدکننده به شمار می آید. با توجه به این حداکثر سرعت می توان تخمین زد که شتاب اولیه PGO Cévennes چندان دلچسب نباشد. این خودرو صفر تا 100 کیلومتر برساعت را تنها در کمتر از 7 ثانیه طی می کند. البته در مقایسه با خودروهای دیگری در این کلاس این رکورد می تواند دستاوردی مهم محسوب شود، اما برای خودروی تازه واردی که طراحان آن سرمایه گذاری کلانی روی آن کرده اند چندان امیدوارکننده نیست.

انتقاداتی که به این خودروی جذاب و دوست داشتنی می شود هنوز تمام نشده است. PGO Cévennes مصرف سوخت چندان خوبی ندارد. آزمایش های متعددی انجام شده که مجموع آنها نشان می دهند در استفاده های شهری در هر یکصد کیلومتر 01 / 11 و در مصارف جاده ای رقم جالب توجه 51 / 6 لیتر به ثبت رسیده است. میانگین این دو رکورد 21 / 8 لیتر در هر یکصد کیلومتر است. اگر این رقم را در یک سو و پیشرفت های تکنیکی چند سال اخیر دنیای خودروسازی مدرن در سوی دیگر مورد مقایسه قرار گیرند به این نتیجه می رسیم که PGO Cévennes می توانست رکورد بهتری در این زمینه داشته باشد.

PGO Cévennes از حیث رعایت معیارهای زیست محیطی تولید آلاینده های کربنی نمره نسبتا خوبی می گیرد. این خودرو به ازای طی هر یک کیلومتر مسافت، 185 گرم آلاینده کربنی تولید می کند. هم اکنون بسیاری از محصولات پژو که شناخته شده ترین برند خودروسازی فرانسه محسوب می شود رکوردهای ناامیدکننده تری برجای می گذارند.

اگر قرار باشد نگاه نهایی به PGO Cévennes داشته باشیم باید آن را تازه وارد جذابی در دنیای خودروهای اسپرت به شمار آوریم که هنوز جای زیادی برای تکمیل شدن دارد. این خودرو تا چند هفته دیگر وارد برخی بازارهای خودرویی سراسر جهان می شود و باید منتظر ماند و دید که استقبال علاقه مندان به خودروهای اسپرت و سرعتی که همواره حساب ویژه ای روی محصولات برندهای شناخته شده باز کرده اند چگونه خواهد بود. شرکت PGO تلاش های زیادی برای جلب نظر علاقه مندان به این دسته از خودروها کرده است.

به عنوان مثال استفاده از چرم طبیعی مرغوب برای پوشش صندلی ها و جلوداشبورد یکی از اقداماتی است که در راستای تحقق این هدف صورت گرفته است. البته این چیز تازه ای نیست و در سال های گذشته برندهای مشهور خودروساز به آن متوسل شده اند. به همین دلیل باید به طراحان PGO توصیه کرد که اگر می خواهند محصولات این برند جای مناسبی در بازارهای جهانی پیدا کنند به دنبال مجموعه تازه ای از اقدامات ابتکاری باشند.

بدون شک این خودرو مورد علاقه آن دسته از علاقه مندان به خودروست که در عین حال که نمی توانند از سبک های کلاسیک قدیمی بی تفاوت عبور کنند همواره از فناوری های نوین استفاده می کنند و آنها را جزو غیرقابل تفکیکی از دنیای خودروسازی می دانند.

? PGO Cévennes از نمای نزدیک

PGO Cévennes مصرف سوخت چندان خوبی ندارد. در استفاده های شهری در هر یکصد کیلومتر 01 / 11 و در مصارف جاده ای رقم جالب توجه 51 / 6 لیتررا به ثبت رسانده است.
PGO Cévennes از حیث رعایت معیارهای زیست محیطی تولید آلاینده های کربنی نمره نسبتا خوبی می گیرد. این خودرو به ازای طی هر یک کیلومتر مسافت، 185 گرم آلاینده کربنی تولید می کند.

چشمانتان را برای لحظاتی ببندید و به آینده فکر کنید، منظور 40 تا 50 سال آینده است؛ زمانی که دیگر اثری از نفت روی زمین نخواهد بود. این به آن معناست که عملا دوران طلایی سوخت های فسیلی به پایان آمده، پس از بنزین هم خبری نخواهد بود. بلافاصله نگرانی بزرگی نمایان می شود: پس خودروهای آینده چگونه حرکت خواهند کرد؟

برای رفع این نگرانی و در عین حال کمک به محیط زیست زمین، بشر سال هاست دست به کار شده و طیف متنوعی از خودروهای برقی را ارائه کرده است اما تمامی این خودروها مشکلات خاص خود را دارند که موجب شده مجال چندانی برای خودنمایی و تولید و فروش در مقیاس کلان نداشته باشند.
تمامی این نوع خودروها دو مشکل بزرگ دارند: شتاب و سرعت ناامیدکننده و حجم بزرگ و قابل توجه مجموعه باتری ها. با این حال در برخی از خودروهای برقی که به تازگی ارائه شده اند این دو مشکل برطرف شده است. Nemesis (انتقام) یکی از این معدود خودروهاست.
هیچ کس جز دیل وینس، طراح و مغز متفکر این خودرو، نمی داند که چرا این نام برای آن انتخاب شده است. شاید تا پیش از این هرگاه صحبت از خودروهای تمام برقی به میان می آمد، تصوری از حداکثر سرعت در ذهن علاقه مندان ایجاد می شد و نهایتا به 100 یا 120 کیلومتر بر ساعت و صفر تا 100 آن نیز به 15 تا 16 ثانیه ختم می شد اما در خودروی انتقام، گویی انتقام جویی تاریخی از این تصورات هدف اصلی طراحان بوده است.
این خودروی برقی در انگلیس طراحی و ساخته شده است. شرکت Ecotricity که یکی از شرکت های تحقیقاتی پیشرو در انرژی های سبز به شمار می آید پشت پروژه طراحی و ساخت این خودرو قرار دارد.

اگر این امکان را داشته باشید که سوار بر این خودرو شوید نخستین نکته فضای داخلی قابل توجه و راحتی اتاق و مبلمان آن است. معمولا در خودروهای برقی به این دلیل که فضای زیادی را به مجموعه باتری اختصاص می دهد سرنشینان فضای آزاد چندانی ندارند اما در( انتقام Nemesis) شرایط به گونه دیگری است.
در این خودرو باتری ها جلوی تایرهای عقب و زیر پوسته خودرو قرار دارد. این مجموعه شامل 96 سلول است. لایه خارجی و پوشاننده این مجموعه از فیبر کربنی فوق العاده سبکی است که طی ترکیب با ماده ای موسوم به Kevlar ـ همان ماده ای که در ساخت جلیقه های ضدگلوله به کار گرفته می شود ـ تقویت شده است.
این ترکیب رویایی جای هیچ گونه نگرانی در حین تصادفات و احتمال ایجاد شکاف در بدنه مجموعه باتری برجا نمی گذارد. محل قرار گرفتن باتری ها نیز براساس فرمول مخصوصی انتخاب شده است.

فضایی که برای این منظور در نظر گرفته شده از میانه خودرو کمی مایل به قسمت عقب آن است که در نتیجه تأثیر قابل توجهی بر پایداری آن بویژه در سرعت های بالا دارد.

در قسمت بدنه خودرو نیز شاهد به کارگیری نسل جدید ترکیبات فوق العاده سبک کربنی هستیم. در ساخت بدنه خودروهای برقی که همواره باتری های سنگین و حجیمی را در خود جای می دهند معمولا از نوعی فایبرگلاس مقاوم استفاده می شود که بسیار سبک است اما برای انتقام که حداکثر سرعت آن به 273 کیلومتر بر ساعت می رسد، بدیهی است که باید از مواد مقاوم تری در ساخت بدنه استفاده شود. در اینجا از ترکیب نوعی فیبر شیشه ای و کربن فوق العاده سبک استفاده شده است.

این ترکیب وزن بسیار کمی دارد و به گفته دیل وینس، جبرانی در قبال وزن قابل توجه باتری ها و وزن تحمیلی پوشش 90 میلی متری محافظ آن است.
انتقام، نسخه جدید و دستکاری شده خودروی معروف Lotus Exige است که دیل وینس با هنرنمایی خاص خود آن را به یک خودروی استثنایی تبدیل کرده است. در این فرآیند، تغییرات بنیادین زیادی روی داده است. مقایسه وزن دو خودرو یکی از این تغییرات بزرگ را نشان می دهد.

انتقام یا Nemesis در مقایسه با Lotus Exige حدود 290 کیلوگرم سنگین تر است، اما این وزن موجب نشده تا قدرت انتقام کمتر از نسخه اولیه باشد. خودرویی که دیل وینس طراحی کرده 336 اسب بخار قدرت دارد حال آن که Lotus Exige تنها 190 اسب بخار توان دارد. گذشته از این موارد، موتور الکتریکی این خودرو گرمای کمتری تولید می کند که این نکته در افزایش طول عمر سیستم موتوری آن نقش بسزایی دارد.
شتاب کم اولیه، نقطه ضعف بسیاری از خودروهای برقی است. این نکته تأثیر زیادی بر تصمیم خریداران خودروهایی مبتنی بر فناوری های نوین می گذارد اما انگار در انتقام این نگرانی برطرف شده است.
سیستم موتوری دوقلوی این خودرو، شتاب خیره کننده ای به آن می دهد به طوری که صفر تا 100 را تنها در مدت 5 / 8 ثانیه طی می کند.

این رکورد را می توان با رکورد بسیاری از خودروهای بنزینی روز دنیا به خصوص محصولات جدید فورد، هوندا و نظایر آنها قابل قیاس دانست، اما اوج هنرنمایی فنی به کار گرفته شده در طراحی این خودرو را می توان به حداکثر سرعت آن مربوط دانست؛ جایی که انتقام به رکورد 273 کیلومتر بر ساعت نیز دست یافته است.

این رکورد حتی از رکوردهای ثبت شده توسط یک فراری 12 سیلندر نیز بیشتر است! با هر بار شارژ باتری ها، این خودرو می تواند تا حداکثر 240 کیلومتر مسافت را طی کند اما همچون بسیاری از خودروهای برقی که در ماه های اخیر رونمایی شده اند، سرعت شارژ مجموعه باتری آن نیز چندان زیاد نیست.
باتری این خودرو در حالی که کاملا تخلیه شده باشد در کمتر از 2ساعت شارژ کامل می شود. البته این نوع شارژ در مواقعی صورت می گیرد که از سیستم شارژ سریع استفاده شود چون در صورت استفاده از سیستم شارژ معمولی صاحب خودرو شب هنگام باید آن را در شارژ قرار داده و صبح روز بعد با خارج کردن دوشاخه از سیستم شارژ خانگی سوار بر آن شود.

دیل وینس و تمامی محققانی که در پیشبرد این پروژه حضور داشتچشمانتان را برای لحظاتی ببندید و به آینده فکر کنید، منظور 40 تا 50 سال آینده است؛ زمانی که دیگر اثری از نفت روی زمین نخواهد بوده اند امیدهای زیادی به نتیجه بخش بودن آن دارند و می گویند ما به دنبال ثابت کردن این موضوع هستیم که خودروهای برقی هم می توانند سریع و چالاک باشند.
می خواهیم نشان دهیم که می توان خودروهای برقی با ظاهری زیبا و دلفریب طراحی کرد. خودروهای برقی می توانند همچون بسیاری از خودروهای بنزینی ارزان قیمت و در عین حال سرعتی باشند و در نهایت خودروی برقی ای می توان ارائه کرد که تماما با استفاده از انرژی الکتریکی تولید شده در نیروگاه های تولید برق بادی حرکت کند. به روشنی پیداست که این طراح به دنبال ارائه محصولی شیک و مملو از تجملات نبوده است.

او تلفیقی از سیستم های برقی در یک خودروی شناخته شده بنزینی را ارائه کرده است، تلفیقی که به عقیده بسیاری از کارشناسان خودرو موفقیتی چشمگیر بوده است. اکنون تنها باید منتظر ماند و دید که آیا در ماه های آینده، جامعه جهانی استقبال شایانی از انتقام دیل وینس خواهد کرد یا این خودرو هم به سرنوشت ناامیدکننده بسیاری از خودروهای گران قیمت و پرهزینه برقی مبتلا خواهد شد؟

? Nemesis از نگاه نزدیک
این خودروی برقی در انگلیس طراحی و ساخته شده است. شرکت Ecotricity که یکی از شرکت های تحقیقاتی پیشرو در انرژی های سبـز به شمار می آید پشت پروژه طراحی و ساخت این خودرو قرار دارد.

مجموعه باتری شامل 96 سلول است. لایه خارجی و پوشاننده این مجموعه از فیبر کربنی فوق العاده سبکی است که طی ترکیب با ماده ای موسوم به Kevlar ـ همان ماده ای که در ساخت جلیقه های ضدگـلوله به کار گرفته می شود ـ تقویت شده است.
در Nemesis از ترکیب نوعی فیبر شیشه ای و کربن فوق العاده سبک استفاده شده است. این ترکیب وزن بسیار کمی دارد و وزن قابل توجه باتری ها و وزن تحمیلی پوشش 90 میلی متری محافظ را جبران می کند.

وای مکس(WiMax) برگرفته از کلمات Worldwide Interoperability for Microwave Access میباشد. یک فناوری ارتباطاتی است که انتقال بی سیم اطلاعات با استفاده از طیف وسیعی از روشهای انتقال را فراهم می کند. از ارتباطات یک نقطه ای به چند نقطه ای تا ارتباطات سیار و دسترسی های سیار به اینترنت.

این فناوری سرعتی معادل 72 مگا بیت بر ثانیه را بدون نیاز به سیم فراهم می کند. وای مکس بر مبنای استاندارد IEEE 802.16 (دسترسی بی سیم با پهنای باند بالا) بوده و برای اولین بار، نام آن توسط، انجمن وای مکس که در سال 2001 تاسیس شد، پیشنهاد گردید. این انجمن، وای مکس را به عنوان یک استاندارد مبتنی بر فناوری last mile (دوربرد) که می تواند جایگزین خوبی برای ارتباطات باسیم و DSL باشد ، معرفی کرد.

موسسات تحقیقاتی به دقت در حال آزمایش وای مکس برای ارتباطات دور برد هستند. نتیجه این فعالیت ها ممکن است منجر به کاهش قیمت هم برای کاربردهای خانگی و هم تجاری شود و یا امکان دسترسی به مکانهایی که از نظر اقتصادی به صرفه نیستند را فراهم سازد.

لازم به ذکر است که وای مکس کارایی خود را در تسونامی 2004 اندونزی نشان داد به طوری که تمام ارتباطات با مناطق آسیب دیده، از طریق وای مکس صورت گرفت زیرا همه زیر ساختهای ارتباطی موجود، به کلی تخریب شده بود و امکان ارتباط با بازماندگان از طریق آنها میسر نبود.

همچنین شرکت اینتل از وای مکس برای کمک به FCC(کمیته ارتباطات فدرال) برای ایجاد ارتباطات در مناطقی که دچار طوفان کاترینا شده بودند ،استفاده کرد.

موارد کاربرد:

1) اتصال به اینترنت از طریق Wi Fi hotspots

2) جایگزین مناسب ارتباطات با سیم و DSL

3) ایجاد سرویس های دیتا و ارتباطات از دور(telecommunications)

4) فراهم ساختن ارتباطات سیار

مهم ترین خصوصیت و برتری WiMax قابلیت سیار بودن آن است که موجب می شود که این فناوری را وارد لپ تاپ ها، کامپیوترهای دستی و در حتی گوشی های تلفن های همراه سازد و این امکان را به آن ها می دهد که دیگر کاربران برای استفاده از اینترنت پر سرعت نیاز به استقرار در یک مکان خاص نداشته باشند و بتوانند در هر حال و حتی در حال حرکت نیز با سرعت های بالا از این امکان بهره مند شوند.

یکی از دلایل همه گیر نشدن استفاده کاربردی از کارت های بانکی و حذف پول از سیستم پرداخت های خرد در برخی کشورها از جمله ایران، عدم وجود زیر ساخت های لازم جهت گسترش شبکه های انتقال داده برای برقراری ارتباط بین هزاران دستگاه POS و ATM موجود در کشور می باشد. لذا این فناوری به عنوان فن آوری پیشرفته در عرصه ی فن آوری اطلاعات می تواند موثرترین و کاراترین راه حل موجود باشد تا این خلل موجود را حل کند و سیستم خرید از فروشگاه ها، سازمان ها و شرکت های تجاری را آسان سازد.

توسعه ی ظرفیت تجارت الکترونیکی نیز از دیگر جنبه هایی است که حائز اهمیت می باشد.قابلیت امنیت بالای داده هایی که در این شبکه وجود دارد موجب می شود تا داده ها به صورت رمز گذاری شده منتقل شوند و دسترسی به داده ها فقط با داشتن مجوز (username و password ) امکان پذیر باشد و کاربران و به ویژه کاربران سیار بتوانند در هر نقطه ای با داشتن چنین اجازه ای به این شبکه متصل شده و از امکانات ویژه ی آن برخوردار گردند.

محدودیت ها :

همانطور که گفته شد برد وای مکس 50 کیلومتر با سرعتی حدود 70 مگابیت بر ثانیه می باشد بنابراین در ازتباطات با فواصل بیشتر دچار خطاهای متعدد ارتباطی خواهد شد، لذا برای کاهش این خطا ها باید سرعت را کاهش داد که این مساله با فلسفه وجودی آن یعنی سرعت بالا در تناقض است.

به طور کلی شبکه های ثابت وای مکس، دارای توان گیرندگی بالاتری به علت یک سویه و جهت دار بودن آنتن ها، دارند؛ که این خاصیت باعت افزایش برد و عملکرد وای مکس می شود. در حالی که شبکه های سیار وای مکس معمولا از گیرنده های دورنی دستگاه های سیار استفاده می کنند مثلا مودم وای مکس در یک لپ تاب.

دستگاههای سیار وای مکس معمولا آنتن های همه جهته دارند که این مساله باعث کاهش گیرندگی آنها می شود ولی در عوض امکان سیار بودن را فراهم می کند. در عمل، این نکته به این معناست که وای مکس های سیار توان ارتباطی تا سرعت 10 مگابیت برثانیه در فواصل حداکثر 10 کیلومتری را خواهند داشت . و حتی در مناطق شهری ممکن است کاربران تنها امکان ارتباطی 10 مگابیت در ثانیه تا فواصل 2 کیلومتری را داشته باشند.

تفاوت WiMax و Wi Fi:

از آنجایی که هردوی این مفاهیم در مسائل ارتباط بی سیم استفاده می شوند و هر دو نیز با Wi شروع می شوند ممکن است با هم اشتباه گرفته دشوند.اما اولین عاملی که آنها را به طور مشخص از هم متفاوت می کند در وسعت ارتباطات است به طوری که از Wi Fi در ارتباطات محلی تا برد حداکثر 100 متر استفاده می شود در حالی که از WiMax در شبکه هایی تا برد 50 کیلومتر استفاده می شود.

تفاوت اینترنت پرسرعت ADSL و WiMax

فناوریADSL در بستر سیم تلفن قرار دارد، اما WiMax سیستمی بی سیم بوده و هیچ نیازیی به سیم، دستگاه و شاژ تلفن ندارد.

در WiMax محدودیت سرعت ومکان وجود ندارد، اما در ADSL منوط به مراکز مخابراتی و خط تلفن شاهد محدودیت هایی هستیم.

WiMax به عنوان تلفیقی از Wi Fi و شبکه های مخابراتی نسل سوم تلفن های همراه محسوب می شود و بر این اساس سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پیش بینی می کند باافزایش میزان استفاده از آن می تواند اینترنت پرسرعت را به روستاها ببرد.

وای مکس در ایران:

از سال 1383 با ارایه مجوزهای PAP ، با موافقت اصولی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به برخی از شرکت های علاقمند به فعالیت در حوزه بی سیم باند وسیع، مجوز راه اندازی شبکه رادیویی اعطا شد.

بدین ترتیب این شرکت ها براساس فناوری وای مکس و فناوری مشابه آن، نسبت به راه اندازی شبکه های باند وسیع در سطح تهران و مشهد اقدام کردند و در سال 1386 پس از تکمیل مراحل استاندارد سازی فناوری وای مکس در جهان، رگولاتوری اعطای مجوزهای جدید وایمکس را در دستور کار خود قرار داد.

این امر به برگزاری مزایده فناوری وایمکس در تابستان و پاییز 87 و اعطای مجوز به چهار شرکت ایرانی در این زمینه منجر شد .

کنسرسیوم مبین پایا در 30 استان، شرکت ایرانسل در استان های تهران، آذربایجان شرقی، اصفهان، خراسان رضوی، فارس و خوزستان،اسپادان در اصفهان و رایانه دانش گلستان در استان گلستان برندگان این مزایده اعلام شدند.

در مجوز پروانه وای مکس، ترکیبی از همه خدمات وجود دارد به طوری که کسانی که مجوز وایمکس را دریافت کنند، همه مجوزهای قبلی ISP، ICP، تلفن اینترنتی (voip) اوریجینیشن و تلفن ثابت را نیز در اختیار خواهند داشت.