70 سال پیش آلمان و بخصوص شرکت بی.ام.و در دنیای خودروهای اسپرت و سرعتی قطبی بزرگ به شمار می آمد، اما جنگ جهانی دوم اوضاع را کاملا دگرگون کرد. در آن زمان BMW 328 Kamm Coupé یک محصول استثنایی در دنیای خودروهای اسپرت و سرعتی در نظر گرفته می شد که البته خیلی زود در تاریخ ناپدید شد، اما اکنون به لطف گسترش فناوری های نوین از جمله شبیه سازی های رایانه ای بار دیگر شاهد حیات این خودرو هستیم.

کارل بامر، مدیر ارشد گروه خودروهای کلاسیک بی.ام.و می گوید: بسیار به خود می بالیم که توانسته ایم بار دیگر این خودروی زیبا و آیرودینامیک را تولید کنیم.

او ادامه می داد: در راه تولید دوباره این خودروی کلاسیک موانع زیادی را از پیش روی برداشته ایم. ساعت ها بحث فنی داشته ایم و می توانم به جرأت بگویم بی شمار ساعت مطالعات تحقیقاتی را پشت سر گذاشته ایم، اما زمانی که پرده به کنار می رود و خودرو را می بینید، آنچنان مجذوب زیبایی خاص آن می شوید که شاید با دیدن کمتر خودرویی آن را حس کرده باشید. در این حالت می توانید همان حسی را تجربه کنید که مردم 70 سال پیش با دیدن این خودرو برای نخستین بار آن را لمس کرده بودند.

آلمان در تاریخ خودروسازی جهان سابقه ای درخشان دارد و بی.ام.و به عنوان یکی از شاخص های این درخشش به شمار می آید. در حالی که در دهه 40 میلادی این کشور بسرعت به قطب تولید خودروهای اسپرت و دیدنی دنیا تبدیل می شد، آغاز جنگ جهانی دوم بسیاری از معادلات شکل گرفته را بر هم زد.

سری خودروهای Mille Miglia از جمله قربانیان این وضعیت بحرانی بودند به طوری که بی.ام.و بسرعت نمونه های باقیمانده را از مونیخ خارج و به منطقه روستانشینی در حاشیه شهر برد تا از گزند حملات جنگنده های متفقین به دور مانند. این جابجایی موفقیت آمیز بود تا آنجا که 5 دستگاه از این خودروها بدون این که حتی خشی به بدنه آن بیفتد، به نقطه امنی منتقل شدند. اما با شکست آلمان در جنگ، این خودروها نیز سر از روسیه، انگلیس و آمریکا درآوردند. در این میان تنها BMW 328 Kamm Coupé در آلمان باقی ماند. البته این خودروها نیز سرنوشت درخشانی نداشتند و در نهایت با مرگ صاحب شرکت تولیدکننده آن که زیرمجموعه ای از بی.ام.و به شمار می آمد، پرونده آنها بسته شد.

اما از دهه 90 میلادی و با اعلام استراتژی بی.ام.و در زمینه تولید دوباره و البته نمایش خودروهای قدیمی و کلاسیک، خودروهایی همچون BMW 328 Kamm Coupé بار دیگر حیات یافتند. اما انگار اتفاق عجیبی روی داده بود. تمامی نقشه ها و طراحی های مربوط به این خودرو و بیشتر خودروهای کلاسیک تاریخ بیش از 50 سال گذشته بی.ام.و ناپدید شده بودند و بسختی حتی می شد تصاویری از آن خودروها را به دست آورد تا شاید با تکیه بر آنها بتوان کاری کرد. در نهایت و با کمک یک مجموعه دار در مونیخ که تصاویری از این خودرو را در مجموعه های خود گردآوری کرده بود استارت طراحی دوباره این خودرو زده شد.

? قطعات پازل در کنار هم قرار می گیرند

اکنون زمان آن فرا رسیده بود تا مهم ترین و شاید سخت ترین مرحله کار آغاز شود. مهندسان بی.ام.و خودرویی را بازتولید می کردند که طراحی آن از روی تصاویر قدیمی برجای مانده از نمونه نخستین آن مربوط به 70?سال پیش صورت گرفته بود. در این مرحله متخصصان رایانه وارد عمل شدند. آنها اسکن برداری از اکثر تصاویر موجود را آغاز کردند. این تصاویر مربوط به خودروی BMW 328 Kamm Coupé و از زوایای گوناگون بود. آنها تلاش داشتند تا با تلفیق این تصاویر برنامه ژئومتری سه بعدی ارائه کنند. در مرحله بعد اطلاعات دیگری به تصاویر افزوده شد.

این اطلاعات بر اساس برخی منابع محدود اما قابل اعتماد به دست آمده بود از جمله قطر چرخ ها، ابعاد مختلف قسمت جلوی خودرو، دستگیره درها، چراغ ها و حتی نشان بی.ام.و. این اطلاعات نیز به مجموعه گردآوری شده افزوده شدند و در این زمینه تلاش شد تا تمامی آنها دقیقا مطابق با آنچه که در تصاویر دیده می شد در جای خود قرار گیرند. بتدریج دیوار اطلاعات مورد نیاز عمیق تر و مستحکم تر می شد تا آنجا که مهندسان فنی بی.ام.و به این نتیجه رسیدند که می توان ساخت دوباره خودرو را آغاز کرد. آنها در ابتدا کار خود را با ساخت مدل مجازی BMW 328 Kamm Coupé آغاز کردند. هر بخش از خودرو از ده ها زاویه مختلف مورد بررسی قرار می گرفت تا اشتباهی روی ندهد.

با کمک یک مجموعه دار در مونیخ که تصاویری از خودروی 328 BMW که مربوط به 70 سال پیش بود را در مجموعه های خود گردآوری کرده بود استارت طراحی دوباره این خودرو زده شدپس از این مرحله که با موفقیت سپری شد، نوبت به ساخت مدل واقعی خودرو رسید. 70 سال پیش این خودرو با استفاده از فلزات سنگینی ساخته شده بود و اکنون با توجه به پیشرفت های خیره کننده ای که در زمینه علم مواد و به کارگیری آنها در صنایع گوناگون از جمله خودروسازی صورت گرفته بود دیگر نیازی به استفاده از این فلزات سنگین نبود.

مهندسان بی.ام.و می توانستند از آلومینیوم مخصوصی در بخش های اصلی این خودرو استفاده کنند تا در عین حال که وزن کلی آن بسیار کمتر از نمونه اصلی باشد، استحکام بدنه و شاسی نیز حفظ شده باشد. با این حال از آنجا که قرار بود نسخه جدید کاملا مطابق نسخه اولیه باشد از همان فلزات سنگین استفاده شد. در نهایت نیز نسخه کاملا برابر اصل BMW 328 Kamm Coupé ساخته شد و البته آن هم در زمان از پیش تعیین شده. وزن خودرو بسیار به وزن خودروی اصلی نزدیک بود و به همین خاطر بیننده با مشاهده آن کاملا حس می کرد به 70 سال پیش رفته و نسخه اولیه آن را از نزدیک مشاهده می کند.

موفقیتی که بی.ام.و در احیای مجدد این خودرو داشته است، مدیران ارشد آن را بر آن داشته تا به دنبال راهی جهت تولید مجدد و البته انبوه این خودروها باشند. علاقه به خودروهای قدیمی و کلاسیک در همه جا دیده می شود و این می تواند بهانه خوبی جهت آغاز دوباره یک نسل فراموش شده باشد. از چندی پیش گروهی از مهندسان بی.ام.و رشته مطالعاتی را در این زمینه آغاز کرده اند. آنها در نظر دارند تا امکانی را فراهم آورند که طی آن و با تلفیق دستاوردهای نوین صنعت خودروسازی در طرح های کلاسیک، نسل جدیدی از خودروهای کلاسیک را روانه بازار کنند، البته خودروهایی که به فناوری هایی نظیر GPS و صفحات نمایشگر لمسی مجهز باشند.

بی.ام.و چند هفته پیش این خودرو را در جشن بزرگی رونمایی کرد. از زمانی که این خودرو برای نخستین بار راهی جاده ها شد بیش از 70 سال گذشته است و اکنون قرار است در صورتی که توجیه اقتصادی مناسبی ارائه شود نسل جدیدی از آن ساخته شود. در سری جدید این خودرو تلاش می شود شکل و شمایل آن بدون کوچک ترین تغییری حفظ شود اما در بخش داخلی آن تغییرات زیادی ایجاد شود. استفاده از طیف گسترده ای از فناوری های نوین رانندگی با چنین خودروی اسپرت سرعتی را دلپذیرتر می کند.

? تولد دوباره یک خودروی کلاسیک

مهندسان بی.ام.و خودرویی را بازتولید کردند که طراحی آن از روی تصاویر قدیمی برجای مانده از نمونه نخستین آن مربوط به 70 سال پیش صورت گرفته است.

در سری جدید این خودرو تلاش می شود شکل و شمایل آن بدون کوچک ترین تغییری حفظ شود اما در بخش داخلی آن تغییرات زیادی ایجاد شود. استفاده از طیف گسترده ای از فناوری های نوین رانندگی با چنین خودروی اسپرت سرعتی را دلپذیرتر می کند.

در این فناوری جدید خودروهای BMW به دوربین دید در شب در جلوی خودرو مجهز می شوند. دوربین دید درشب اصطلاحا به تجهیزاتی گفته می‌شود که امکان دیدن در تاریکی را فراهم می‌کند. با این تجهیزات عملا می‌توان فردی را که در فاصله 200متری در تاریکی مطلق ایستاده است؛ مشاهده کرد.

 یک محصول هیجان انگیز با تلفیقی از 3 فاکتور نگرش سنتی، نگاه مدرن و سبک اسپرت

برخی برندهای خودروساز شهرت جهانی و پرآوازه ای همچون برندهای بی.ام. و، مرسدس یا پژو ندارند، اما هر از گاهی با ارائه خودروهایی که شتاب و قدرت قابل توجهی دارند در دنیای خودروهای مدرن خبرساز می شوند.PGO مثال بارزی در این زمینه است. این برند فرانسوی کمتر از یک دهه عمر دارد و جالب این که تولیدات محدود آن از سال 2009 شروع شده است. اما جالب تر این که PGO در همین مدت کوتاه مدل های هیجان انگیزی از خودروهای 2 سرنشینه ارائه کرده است که به نظر می رسد عطش علاقه مندان به خودروهای سرعتی 2 نفره را برطرف می کند.PGO Cévennes همان محصولی است که این برند خودروساز مانور تبلیغاتی قابل توجهی روی آن داده است.

نگاهی به اسکلت خودرو، بیننده را به یاد خودروهای کوچک و خمیده ای می اندازد که سرآمد آنها فولکس واگن های چند دهه پیش هستند. از این رو می توان گفت PGO Cévennes بازگشتی دوباره به گذشته است با این تفاوت که در این بازگشت از فناوری های نوین نیز استفاده شده است. به عبارت دیگر می توان گفت تلفیق 3فاکتور نگرش سنتی، نگاه مدرن و سبک اسپرت به خلق یک محصول هیجان برانگیز منجر شده است. شاید بهتر باشد PGO Cévennes را نوعی خودروی کلاسیک با مولفه های تکنیک های مدرن امروزی معرفی کرد.

این خودروی اسپرت سرعتی، وزن کمی دارد حال آن که بسیاری از خودروهای سرعتی از وزن قابل توجهی برخوردارند. به همین دلیل می توان آن را برگ برنده اصلی این خودرو در مقایسه با خودروهای همکلاسش عنوان کرد. 980 کیلوگرم؛ این وزن یک موتورسیکلت نیست، بلکه وزن خودرویی اسپرت است که پیش بینی می شود در چند سال آینده و با توجه به احتمال استقبال خوبی که مشتریان از آن به عمل می آورند نسخه های به روزتری نیز از آن تولید شود.

PGO Cévennes خودرویی 4 سیلندر و 5 دنده است که راننده در صورت تمایل می تواند از امکان تغییر دنده خودکار آن نیز استفاده کند. این نوع خودروهای کوچک در سرعت های بالا مستعد واژگونی هستند، هر چند در طراحی PGO Cévennes تلاش شده تا حداکثر پایداری آن در سرعت های بالا حاصل شود، اما برای از بین بردن هرگونه نگرانی به ساخت بدنه خودرو و موادی که از آن استفاده می شود توجه زیادی شده است. بهره گیری از پروفیل های مخصوص، خیال طراحان را از این بابت راحت کرده است. این خودرو در چند سری آزمون های تصادف مورد بررسی قرار گرفته که در تمامی آنها نتایج درخشانی برجای گذاشته است. سیستم ترمز PGO Cévennes از نوع دیسکی است و جالب این که این بخش از طراحی خودرو یکی از زمانبرترین بخش های پروژه ساخت آن بوده است.

PGO Cévennes به دلیل برخورداری از وزن کم، شتاب نسبتا قابل توجهی دارد. بدون شک 980 کیلوگرم، وزن بسیار کمی در دنیای خودروسازی است. نگاهی به طراحی های خودرو نشان می دهد مجموعه ای از فاکتورها در وزن کم PGO Cévennes تاثیر دارند. یکی از این فاکتورها باک خودروست که تنها ظرفیت 42 لیتر سوخت را دارد. این خودرو محصولی نسبتا کوچک در دنیای خودروسازی به شمار می آید؛ 3700 میلی متر طول، 1735 میلی متر عرض و 1320 میلی متر ارتفاع. این ابعاد گویای آن هستند که PGO Cévennes خودرویی مبتنی بر استانداردهای آیرودینامیکی محسوب می شود.

گذشته از تمامی نقاط مثبتی که درخصوص PGO Cévennes مطرح شد، سرعت و حداکثر آن چیزی نیست که در دنیای خودروهای اسپرت سرعتی بتوان بی تفاوت از کنار آن گذشت. برای این خودرو حداکثر سرعت 215 کیلومتر برساعت به ثبت رسیده است که البته رکورد چندان جالب توجهی نیست و حتی از نظر برخی کارشناسان امور خودرو نتیجه ای ناامیدکننده به شمار می آید. با توجه به این حداکثر سرعت می توان تخمین زد که شتاب اولیه PGO Cévennes چندان دلچسب نباشد. این خودرو صفر تا 100 کیلومتر برساعت را تنها در کمتر از 7 ثانیه طی می کند. البته در مقایسه با خودروهای دیگری در این کلاس این رکورد می تواند دستاوردی مهم محسوب شود، اما برای خودروی تازه واردی که طراحان آن سرمایه گذاری کلانی روی آن کرده اند چندان امیدوارکننده نیست.

انتقاداتی که به این خودروی جذاب و دوست داشتنی می شود هنوز تمام نشده است. PGO Cévennes مصرف سوخت چندان خوبی ندارد. آزمایش های متعددی انجام شده که مجموع آنها نشان می دهند در استفاده های شهری در هر یکصد کیلومتر 01 / 11 و در مصارف جاده ای رقم جالب توجه 51 / 6 لیتر به ثبت رسیده است. میانگین این دو رکورد 21 / 8 لیتر در هر یکصد کیلومتر است. اگر این رقم را در یک سو و پیشرفت های تکنیکی چند سال اخیر دنیای خودروسازی مدرن در سوی دیگر مورد مقایسه قرار گیرند به این نتیجه می رسیم که PGO Cévennes می توانست رکورد بهتری در این زمینه داشته باشد.

PGO Cévennes از حیث رعایت معیارهای زیست محیطی تولید آلاینده های کربنی نمره نسبتا خوبی می گیرد. این خودرو به ازای طی هر یک کیلومتر مسافت، 185 گرم آلاینده کربنی تولید می کند. هم اکنون بسیاری از محصولات پژو که شناخته شده ترین برند خودروسازی فرانسه محسوب می شود رکوردهای ناامیدکننده تری برجای می گذارند.

اگر قرار باشد نگاه نهایی به PGO Cévennes داشته باشیم باید آن را تازه وارد جذابی در دنیای خودروهای اسپرت به شمار آوریم که هنوز جای زیادی برای تکمیل شدن دارد. این خودرو تا چند هفته دیگر وارد برخی بازارهای خودرویی سراسر جهان می شود و باید منتظر ماند و دید که استقبال علاقه مندان به خودروهای اسپرت و سرعتی که همواره حساب ویژه ای روی محصولات برندهای شناخته شده باز کرده اند چگونه خواهد بود. شرکت PGO تلاش های زیادی برای جلب نظر علاقه مندان به این دسته از خودروها کرده است.

به عنوان مثال استفاده از چرم طبیعی مرغوب برای پوشش صندلی ها و جلوداشبورد یکی از اقداماتی است که در راستای تحقق این هدف صورت گرفته است. البته این چیز تازه ای نیست و در سال های گذشته برندهای مشهور خودروساز به آن متوسل شده اند. به همین دلیل باید به طراحان PGO توصیه کرد که اگر می خواهند محصولات این برند جای مناسبی در بازارهای جهانی پیدا کنند به دنبال مجموعه تازه ای از اقدامات ابتکاری باشند.

بدون شک این خودرو مورد علاقه آن دسته از علاقه مندان به خودروست که در عین حال که نمی توانند از سبک های کلاسیک قدیمی بی تفاوت عبور کنند همواره از فناوری های نوین استفاده می کنند و آنها را جزو غیرقابل تفکیکی از دنیای خودروسازی می دانند.

? PGO Cévennes از نمای نزدیک

PGO Cévennes مصرف سوخت چندان خوبی ندارد. در استفاده های شهری در هر یکصد کیلومتر 01 / 11 و در مصارف جاده ای رقم جالب توجه 51 / 6 لیتررا به ثبت رسانده است.
PGO Cévennes از حیث رعایت معیارهای زیست محیطی تولید آلاینده های کربنی نمره نسبتا خوبی می گیرد. این خودرو به ازای طی هر یک کیلومتر مسافت، 185 گرم آلاینده کربنی تولید می کند.

چشمانتان را برای لحظاتی ببندید و به آینده فکر کنید، منظور 40 تا 50 سال آینده است؛ زمانی که دیگر اثری از نفت روی زمین نخواهد بود. این به آن معناست که عملا دوران طلایی سوخت های فسیلی به پایان آمده، پس از بنزین هم خبری نخواهد بود. بلافاصله نگرانی بزرگی نمایان می شود: پس خودروهای آینده چگونه حرکت خواهند کرد؟

برای رفع این نگرانی و در عین حال کمک به محیط زیست زمین، بشر سال هاست دست به کار شده و طیف متنوعی از خودروهای برقی را ارائه کرده است اما تمامی این خودروها مشکلات خاص خود را دارند که موجب شده مجال چندانی برای خودنمایی و تولید و فروش در مقیاس کلان نداشته باشند.
تمامی این نوع خودروها دو مشکل بزرگ دارند: شتاب و سرعت ناامیدکننده و حجم بزرگ و قابل توجه مجموعه باتری ها. با این حال در برخی از خودروهای برقی که به تازگی ارائه شده اند این دو مشکل برطرف شده است. Nemesis (انتقام) یکی از این معدود خودروهاست.
هیچ کس جز دیل وینس، طراح و مغز متفکر این خودرو، نمی داند که چرا این نام برای آن انتخاب شده است. شاید تا پیش از این هرگاه صحبت از خودروهای تمام برقی به میان می آمد، تصوری از حداکثر سرعت در ذهن علاقه مندان ایجاد می شد و نهایتا به 100 یا 120 کیلومتر بر ساعت و صفر تا 100 آن نیز به 15 تا 16 ثانیه ختم می شد اما در خودروی انتقام، گویی انتقام جویی تاریخی از این تصورات هدف اصلی طراحان بوده است.
این خودروی برقی در انگلیس طراحی و ساخته شده است. شرکت Ecotricity که یکی از شرکت های تحقیقاتی پیشرو در انرژی های سبز به شمار می آید پشت پروژه طراحی و ساخت این خودرو قرار دارد.

اگر این امکان را داشته باشید که سوار بر این خودرو شوید نخستین نکته فضای داخلی قابل توجه و راحتی اتاق و مبلمان آن است. معمولا در خودروهای برقی به این دلیل که فضای زیادی را به مجموعه باتری اختصاص می دهد سرنشینان فضای آزاد چندانی ندارند اما در( انتقام Nemesis) شرایط به گونه دیگری است.
در این خودرو باتری ها جلوی تایرهای عقب و زیر پوسته خودرو قرار دارد. این مجموعه شامل 96 سلول است. لایه خارجی و پوشاننده این مجموعه از فیبر کربنی فوق العاده سبکی است که طی ترکیب با ماده ای موسوم به Kevlar ـ همان ماده ای که در ساخت جلیقه های ضدگلوله به کار گرفته می شود ـ تقویت شده است.
این ترکیب رویایی جای هیچ گونه نگرانی در حین تصادفات و احتمال ایجاد شکاف در بدنه مجموعه باتری برجا نمی گذارد. محل قرار گرفتن باتری ها نیز براساس فرمول مخصوصی انتخاب شده است.

فضایی که برای این منظور در نظر گرفته شده از میانه خودرو کمی مایل به قسمت عقب آن است که در نتیجه تأثیر قابل توجهی بر پایداری آن بویژه در سرعت های بالا دارد.

در قسمت بدنه خودرو نیز شاهد به کارگیری نسل جدید ترکیبات فوق العاده سبک کربنی هستیم. در ساخت بدنه خودروهای برقی که همواره باتری های سنگین و حجیمی را در خود جای می دهند معمولا از نوعی فایبرگلاس مقاوم استفاده می شود که بسیار سبک است اما برای انتقام که حداکثر سرعت آن به 273 کیلومتر بر ساعت می رسد، بدیهی است که باید از مواد مقاوم تری در ساخت بدنه استفاده شود. در اینجا از ترکیب نوعی فیبر شیشه ای و کربن فوق العاده سبک استفاده شده است.

این ترکیب وزن بسیار کمی دارد و به گفته دیل وینس، جبرانی در قبال وزن قابل توجه باتری ها و وزن تحمیلی پوشش 90 میلی متری محافظ آن است.
انتقام، نسخه جدید و دستکاری شده خودروی معروف Lotus Exige است که دیل وینس با هنرنمایی خاص خود آن را به یک خودروی استثنایی تبدیل کرده است. در این فرآیند، تغییرات بنیادین زیادی روی داده است. مقایسه وزن دو خودرو یکی از این تغییرات بزرگ را نشان می دهد.

انتقام یا Nemesis در مقایسه با Lotus Exige حدود 290 کیلوگرم سنگین تر است، اما این وزن موجب نشده تا قدرت انتقام کمتر از نسخه اولیه باشد. خودرویی که دیل وینس طراحی کرده 336 اسب بخار قدرت دارد حال آن که Lotus Exige تنها 190 اسب بخار توان دارد. گذشته از این موارد، موتور الکتریکی این خودرو گرمای کمتری تولید می کند که این نکته در افزایش طول عمر سیستم موتوری آن نقش بسزایی دارد.
شتاب کم اولیه، نقطه ضعف بسیاری از خودروهای برقی است. این نکته تأثیر زیادی بر تصمیم خریداران خودروهایی مبتنی بر فناوری های نوین می گذارد اما انگار در انتقام این نگرانی برطرف شده است.
سیستم موتوری دوقلوی این خودرو، شتاب خیره کننده ای به آن می دهد به طوری که صفر تا 100 را تنها در مدت 5 / 8 ثانیه طی می کند.

این رکورد را می توان با رکورد بسیاری از خودروهای بنزینی روز دنیا به خصوص محصولات جدید فورد، هوندا و نظایر آنها قابل قیاس دانست، اما اوج هنرنمایی فنی به کار گرفته شده در طراحی این خودرو را می توان به حداکثر سرعت آن مربوط دانست؛ جایی که انتقام به رکورد 273 کیلومتر بر ساعت نیز دست یافته است.

این رکورد حتی از رکوردهای ثبت شده توسط یک فراری 12 سیلندر نیز بیشتر است! با هر بار شارژ باتری ها، این خودرو می تواند تا حداکثر 240 کیلومتر مسافت را طی کند اما همچون بسیاری از خودروهای برقی که در ماه های اخیر رونمایی شده اند، سرعت شارژ مجموعه باتری آن نیز چندان زیاد نیست.
باتری این خودرو در حالی که کاملا تخلیه شده باشد در کمتر از 2ساعت شارژ کامل می شود. البته این نوع شارژ در مواقعی صورت می گیرد که از سیستم شارژ سریع استفاده شود چون در صورت استفاده از سیستم شارژ معمولی صاحب خودرو شب هنگام باید آن را در شارژ قرار داده و صبح روز بعد با خارج کردن دوشاخه از سیستم شارژ خانگی سوار بر آن شود.

دیل وینس و تمامی محققانی که در پیشبرد این پروژه حضور داشتچشمانتان را برای لحظاتی ببندید و به آینده فکر کنید، منظور 40 تا 50 سال آینده است؛ زمانی که دیگر اثری از نفت روی زمین نخواهد بوده اند امیدهای زیادی به نتیجه بخش بودن آن دارند و می گویند ما به دنبال ثابت کردن این موضوع هستیم که خودروهای برقی هم می توانند سریع و چالاک باشند.
می خواهیم نشان دهیم که می توان خودروهای برقی با ظاهری زیبا و دلفریب طراحی کرد. خودروهای برقی می توانند همچون بسیاری از خودروهای بنزینی ارزان قیمت و در عین حال سرعتی باشند و در نهایت خودروی برقی ای می توان ارائه کرد که تماما با استفاده از انرژی الکتریکی تولید شده در نیروگاه های تولید برق بادی حرکت کند. به روشنی پیداست که این طراح به دنبال ارائه محصولی شیک و مملو از تجملات نبوده است.

او تلفیقی از سیستم های برقی در یک خودروی شناخته شده بنزینی را ارائه کرده است، تلفیقی که به عقیده بسیاری از کارشناسان خودرو موفقیتی چشمگیر بوده است. اکنون تنها باید منتظر ماند و دید که آیا در ماه های آینده، جامعه جهانی استقبال شایانی از انتقام دیل وینس خواهد کرد یا این خودرو هم به سرنوشت ناامیدکننده بسیاری از خودروهای گران قیمت و پرهزینه برقی مبتلا خواهد شد؟

? Nemesis از نگاه نزدیک
این خودروی برقی در انگلیس طراحی و ساخته شده است. شرکت Ecotricity که یکی از شرکت های تحقیقاتی پیشرو در انرژی های سبـز به شمار می آید پشت پروژه طراحی و ساخت این خودرو قرار دارد.

مجموعه باتری شامل 96 سلول است. لایه خارجی و پوشاننده این مجموعه از فیبر کربنی فوق العاده سبکی است که طی ترکیب با ماده ای موسوم به Kevlar ـ همان ماده ای که در ساخت جلیقه های ضدگـلوله به کار گرفته می شود ـ تقویت شده است.
در Nemesis از ترکیب نوعی فیبر شیشه ای و کربن فوق العاده سبک استفاده شده است. این ترکیب وزن بسیار کمی دارد و وزن قابل توجه باتری ها و وزن تحمیلی پوشش 90 میلی متری محافظ را جبران می کند.