زندگی نامه امام حسن مجتبی(ع)
زندگی نامه امام حسن مجتبی(ع)
تولد و کودکى
امام حسن (ع) فرزند امیر مؤمنان على بن ابیطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه‌زهرا دختر پیامبر خدا (ص) است. امام حسن (ع) در شب نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدینه تولد یافت. وى
نخستین پسرى بود که خداوند متعال به خانواده على و فاطمه عنایت کرد.
رسول اکرم (ص) بلا فاصله پس از ولادتش، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت. سپس براى او بار گوسفندى قربانى کرد، سرش را تراشید و هموزن موى سرش - که یک درم و چیزى افزون بود - نقره به مستمندان داد. پیامبر (ص) دستور داد تا سرش را عطر آگین کنند و از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن به هموزن موى سر نوزاد سنت شد. این نوزاد را " حسن " نام داد و این نام در جاهلیت سابقه نداشت.
کنیه او را ابومحمد نهاد و این تنها کنیه اوست. لقب هاى او سبط، سید، زکى، مجتبى است که از همه معروفتر "مجتبى" مى‌باشد. پیامبر اکرم (ص) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصى داشت و بارها مى‌فرمود که حسن و حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن على به سایر فرزندان خود مى‌فرمود ..........
کلمات کلیدی :
